برای کاشت مو ممکن است برای رسیدن به موهایی که می‌خواهید به سه یا چهار جلسه نیاز داشته باشید. جلسات با فاصله چند ماه از هم انجام می شود تا هر پیوند به طور کامل بهبود یابد.

چه کسانی ممکن است از کاشت مو سود ببرند؟

کاشت مو می تواند ظاهر و اعتماد به نفس شما را بهبود بخشد. کاندیداهای خوب برای کاشت مو عبارتند از:

• مردان با الگوی طاسی مردانه
• زنان با موهای نازک
• هر کسی که در اثر سوختگی یا آسیب پوست سر مقداری مو از دست داده است
• جایگزینی مو گزینه خوبی برای موارد زیر نیست:
• زنان با الگوی گسترده ریزش مو در سرتاسر پوست سر
• افرادی که به اندازه کافی سایت های موی «اهداکننده» ندارند تا بتوانند موها را برای کاشت از آن جدا کنند
• افرادی که پس از جراحت یا جراحی اسکارهای کلوئیدی (اسکارهای ضخیم و فیبری) ایجاد می کنند
• افرادی که ریزش موی آنها به دلیل داروهایی مانند شیمی درمانی است

بعد از کاشت مو چه اتفاقی می افتد؟

ممکن است پوست سر شما دردناک باشد و ممکن است پس از جراحی کاشت مو نیاز به مصرف داروهایی داشته باشید، مانند:

• داروی ضددرد
• آنتی بیوتیک برای کاهش خطر عفونت
• داروهای ضد التهابی برای کاهش تورم
• اکثر افراد می توانند چندین روز پس از جراحی به سر کار بازگردند.

معمولا موهای کاشته شده 2 تا 3 هفته پس از عمل می ریزند. این باعث رشد موهای جدید می شود. اکثر افراد 8 تا 12 ماه پس از جراحی شاهد رشد موهای جدید خواهند بود.

بسیاری از پزشکان ماینوکسیدیل (Rogaine) یا داروی رشد مو فیناستراید (Propecia) را برای بهبود رشد مجدد مو تجویز می کنند. این داروها همچنین به کاهش یا توقف ریزش مو در آینده کمک می کنند.

کاشت مو روشی است که در آن جراح پلاستیک یا پوست مو را به ناحیه طاس سر منتقل می کند. جراح معمولاً موها را از پشت یا کنار سر به جلو یا بالای سر حرکت می دهد.

خبر خوب این است که نه - کاشت مو دردناک نیست. در زمان انجام عمل، ناحیه‌ای از پوست سر که جراح روی آن تمرکز می‌کند با بی‌حسی موضعی بی‌حس می‌شود، بنابراین در حالی که ممکن است در طول عمل کمی فشار یا حرکت احساس کنید، نباید دردناک باشد.

اما مانند بسیاری از ریکاوری های پس از جراحی، ممکن است با شروع بهبودی و بهبودی بدن، در نقاط برش احساس ناراحتی یا درد داشته باشید. تیم پزشکی شما احتمالاً بهترین راه‌های مدیریت درد و راه‌های دیگر برای به حداقل رساندن خطر عوارض جانبی یا واکنش‌های منفی را مورد بحث قرار خواهند داد.

در حین کاشت مو چه اتفاقی می افتد؟

پس از تمیز کردن کامل پوست سر، جراح از یک سوزن کوچک برای بی حس کردن ناحیه ای از سر با بی حسی موضعی استفاده می کند.

دو تکنیک اصلی برای به دست آوردن فولیکول برای پیوند استفاده می شود: FUT و FUE.

در پیوند واحد فولیکولی (FUT):

• جراح از چاقوی جراحی برای بریدن نواری از پوست سر از پشت سر استفاده می کند. برش معمولاً چندین اینچ طول دارد.
  سپس با بخیه بسته می شود.
• سپس جراح قسمت برداشته شده از پوست سر را با استفاده از یک لنز ذره بین و چاقوی جراحی تیز به بخش های کوچک جدا می کند. در صورت
• کاشت، این بخش ها به رشد موی طبیعی کمک می کند.
• در استخراج واحد فولیکولی (FUE)، فولیکول‌های مو مستقیماً از پشت سر از طریق صدها تا هزاران برش پانچ کوچک بریده می‌شوند.
• جراح سوراخ های ریزی را با تیغ یا سوزن در ناحیه ای از پوست سر شما که کاشت مو را دریافت می کند ایجاد می کند. آنها به آرامی موها را در این سوراخ ها قرار می دهند.
• در طول یک جلسه درمانی، جراح ممکن است صدها یا حتی هزاران مو را پیوند بزند.
• پس از آن، گرافت، گاز یا بانداژ برای چند روز پوست سر شما را می پوشاند.
• یک جلسه کاشت مو می تواند 4 ساعت یا بیشتر طول بکشد. بخیه های شما حدود 10 روز پس از جراحی برداشته می شود.

عوارض کاشت مو چیست؟

عوارض جانبی کاشت مو معمولا جزئی بوده و در عرض چند هفته برطرف می شود.

آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• کاشت مو خون ریزی
• عفونت
• تورم پوست سر
• کبودی دور چشم
• مپ پوسته ای که بر روی نواحی از پوست سر که در آن مو برداشته شده یا کاشته شده است ایجاد می شود
• بی حسی یا عدم احساس در نواحی تحت درمان پوست سر
• خارش
• التهاب یا عفونت فولیکول های مو که به عنوان فولیکولیت شناخته می شود
• ریزش شوک یا ریزش ناگهانی اما معمولاً موقتی موهای کاشته شده
• دسته های مو با ظاهر غیر طبیعی

مانند سلامتی و جوانی، بسیاری از ما قفل های خود را بدیهی می دانیم - یعنی تا زمانی که از بین نروند. برای بسیاری از افراد، کاشت مو می تواند به بازگرداندن موهایی مانند موهای پر - یا حداقل پرتر - کمک کند.

در مرحله بعد، تیم جراح نوار پوست سر برداشته شده را به 500 تا 2000 گرافت ریز تقسیم می کند که هر کدام دارای یک مو یا فقط چند تار مو هستند. تعداد و نوع پیوندی که دریافت می‌کنید به نوع مو، کیفیت، رنگ و اندازه ناحیه‌ای که پیوند را انجام می‌دهید بستگی دارد.

انتظارات و بهبودی
پس از جراحی، پوست سر شما ممکن است بسیار حساس باشد. ممکن است برای چند روز نیاز به مصرف داروهای مسکن داشته باشید. جراح از شما می خواهد که حداقل یک یا دو روز روی پوست سرتان بانداژ بپوشید. آنها همچنین ممکن است یک آنتی بیوتیک یا یک داروی ضدالتهابی را برای شما تجویز کنند تا چند روز مصرف کنید. اکثر افراد 2 تا 5 روز پس از عمل می توانند به سر کار بازگردند.

در عرض 2 تا 3 هفته پس از جراحی، موهای کاشته شده می ریزند، اما باید در عرض چند ماه متوجه رشد جدید شوید. اکثر افراد پس از 6 تا 9 ماه شاهد 60 درصد رشد موهای جدید خواهند بود. برخی از جراحان داروی رشد مو ماینوکسیدیل (Rogaine) را برای بهبود رشد مو پس از کاشت تجویز می کنند، اما مشخص نیست که چقدر خوب عمل می کند.

اگر لاغر شدن یا کچل شدن واقعا شما را آزار می دهد، این روش می تواند یکی از راه های اطمینان بیشتر در مورد ظاهرتان باشد. اما ابتدا با پزشک خود در مورد آنچه می توانید در حین و بعد از جراحی انتظار داشته باشید صحبت کنید.

اگر روش FUE را انجام می‌دهید، تیم جراح پشت پوست سر شما را می‌تراشد. سپس، پزشک فولیکول های مو را یکی یکی از آنجا خارج می کند. این ناحیه با نقاط کوچکی بهبود می یابد که موهای موجود شما را می پوشاند.

پس از آن مرحله، هر دو روش یکسان است. پس از اینکه گرافت ها را آماده کردند، جراح ناحیه ای را که مو در آن می رود را تمیز و بی حس می کند، سوراخ ها یا شکاف هایی را با چاقوی جراحی یا سوزن ایجاد می کند و هر گرافت را با ظرافت در یکی از سوراخ ها قرار می دهد. آنها احتمالاً از سایر اعضای تیم برای کاشت پیوندها نیز کمک خواهند گرفت.

بسته به اندازه پیوندی که دریافت می کنید، فرآیند حدود 4 تا 8 ساعت طول می کشد. اگر کاشت مو به روش ترکیبی و سوپرترکیبی به ریزش مو ادامه می دهید یا تصمیم می گیرید موهای ضخیم تری می خواهید، ممکن است بعداً به روش دیگری نیاز داشته باشید.

این یک نوع جراحی است که موهای شما را حرکت می دهد و باید ناحیه ای را با موهای نازک یا بدون موهای پر کنید. پزشکان از دهه 1950 این پیوندها را در ایالات متحده انجام می دهند، اما تکنیک ها در سال های اخیر تغییرات زیادی کرده است.

شما معمولا این روش را در مطب دکتر انجام می دهید. ابتدا، جراح پوست کاشت مو به روش میکروگرافت سر شما را تمیز می کند و دارویی برای بی حس کردن پشت سر شما تزریق می کند. پزشک شما یکی از دو روش را برای پیوند انتخاب می کند: جراحی نوار واحد فولیکولی (FUSS) یا استخراج واحد فولیکولی (FUE).

با FUSS، جراح یک نوار 6 تا 10 اینچی از پوست را از پشت سر شما برمی دارد. آن را کنار می گذارند و پوست سر را بسته می دوزند. این ناحیه بلافاصله توسط موهای اطراف آن پنهان می شود.

خطرات و هزینه های درمان
قیمت کاشت مو تا حد زیادی به مقدار موهایی که در حال حرکت هستید بستگی دارد، اما کاشت مو به روش SUT به طور کلی از 4000 تا 15000 دلار متغیر است. اکثر طرح های بیمه آن را پوشش نمی دهند. 

کاشت مو چیست؟

گرافت مو – گرافت مو تکه های کوچکی از پوست سر حاوی یک یا دو تار مو است کاشت مو به روش SFUE و SFUEplus که برای قسمت سالم سر (معمولاً پشت سر) برداشت می شود و به قسمتی از پوست سر پیوند می شود. اغلب به عنوان شاخه های مو شناخته می شود.
گرافت مو – گرافت مو تکه های کوچکی از پوست سر حاوی یک یا دو تار مو است که برای قسمت سالم سر (معمولاً پشت سر) برداشت می شود و به قسمتی از پوست سر پیوند می شود. اغلب به عنوان شاخه های مو شناخته می شود.

مانند هر نوع جراحی، پیوند نیز خطراتی از جمله خونریزی و عفونت دارد. همچنین کاشت مو به روش Sapphire FUE امکان ایجاد زخم و رشد موهای جدید غیرطبیعی وجود دارد.

در حدود زمانی که قفل های جدید شروع به رشد می کنند، برخی افراد دچار التهاب یا عفونت فولیکول های مو می شوند که فولیکولیت نامیده می شود. آنتی بیوتیک ها و کمپرس ها می توانند این مشکل را برطرف کنند. همچنین ممکن است به‌طور ناگهانی مقداری از موهای اصلی در ناحیه‌ای که رشته‌های جدید را گرفته‌اید از دست بدهید، که به آن ریزش شوک می‌گویند. اما بیشتر اوقات، دائمی نیست.

با پزشک خود در مورد این خطرات و میزان بهبودی احتمالی از جراحی صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که آیا این گزینه برای شما مناسب است یا خیر.

مانند سلامتی و جوانی، بسیاری از ما قفل های خود را بدیهی می دانیم - یعنی تا زمانی که از بین نروند. برای بسیاری از افراد، کاشت مو می تواند به بازگرداندن موهایی مانند موهای پر - یا حداقل پرتر - کمک کند.

اگر لاغر شدن یا کچل شدن واقعا شما را آزار می دهد، این روش می تواند یکی از راه های اطمینان بیشتر در مورد ظاهرتان باشد. اما ابتدا با پزشک خود در مورد آنچه می توانید در حین و بعد از جراحی انتظار داشته باشید صحبت کنید.

اگر روش FUE را انجام می‌دهید، تیم جراح پشت پوست سر شما را می‌تراشد. سپس، پزشک فولیکول های مو را یکی یکی از آنجا خارج می کند. این ناحیه با نقاط کوچکی بهبود می یابد که موهای موجود شما را می پوشاند.

پس از آن مرحله، هر دو روش یکسان است. پس از اینکه گرافت ها را آماده کردند، جراح ناحیه ای را که مو در آن می رود را تمیز و بی حس می کند، سوراخ ها یا شکاف هایی را با چاقوی جراحی یا سوزن ایجاد می کند و هر گرافت را با ظرافت در یکی از سوراخ ها قرار می دهد. آنها احتمالاً از سایر اعضای تیم برای کاشت پیوندها نیز کمک خواهند گرفت.

بسته به اندازه پیوندی که دریافت می کنید، فرآیند حدود 4 تا 8 ساعت طول می کشد. اگر به ریزش مو ادامه می دهید یا تصمیم می گیرید موهای ضخیم تری می خواهید، ممکن است بعداً به روش دیگری نیاز داشته باشید.

کاشت مو چیست؟

گرافت مو – گرافت مو تکه های کوچکی از پوست سر حاوی یک یا دو تار مو است که برای قسمت سالم سر (معمولاً پشت سر) برداشت می شود و به قسمتی از پوست سر پیوند می شود. اغلب به عنوان شاخه های مو شناخته می شود.
گرافت مو – گرافت مو تکه های کوچکی از پوست سر حاوی یک یا دو تار مو است که برای قسمت سالم سر (معمولاً پشت سر) برداشت می شود و به قسمتی از پوست سر پیوند می شود. اغلب به عنوان شاخه های مو شناخته می شود.

این یک نوع جراحی است که موهای شما را حرکت می دهد و باید ناحیه ای را با موهای نازک یا بدون موهای پر کنید. پزشکان از دهه 1950 این پیوندها را در ایالات متحده انجام می دهند، اما تکنیک ها کاشت مو به روش Sapphire FUE در سال های اخیر تغییرات زیادی کرده است.

شما معمولا این روش را در مطب دکتر انجام می دهید. ابتدا، جراح پوست سر شما را تمیز می کند و دارویی برای بی حس کردن پشت سر شما تزریق می کند. پزشک شما یکی از دو روش را برای پیوند انتخاب می کند: جراحی نوار واحد فولیکولی (FUSS) کاشت مو به روش SFUE و SFUEplus یا استخراج واحد فولیکولی (FUE).

با FUSS، جراح یک نوار 6 تا 10 اینچی از پوست را از پشت سر شما برمی دارد. آن را کنار می گذارند و پوست سر را بسته می دوزند. این ناحیه بلافاصله توسط موهای اطراف آن کاشت مو به روش SUT پنهان می شود.

در مرحله بعد، تیم جراح نوار پوست سر برداشته شده را به 500 تا 2000 گرافت ریز تقسیم می کند که هر کدام دارای یک مو یا فقط چند تار مو هستند. تعداد و نوع پیوندی که دریافت می‌کنید به نوع مو، کیفیت، رنگ و اندازه ناحیه‌ای که پیوند را انجام کاشت مو به روش ترکیبی و سوپرترکیبی می‌دهید بستگی دارد.

انتظارات و بهبودی
پس از جراحی، پوست سر شما ممکن است بسیار حساس باشد. ممکن است برای چند روز نیاز به مصرف داروهای مسکن داشته باشید. جراح از شما می خواهد که حداقل یک یا دو روز روی پوست سرتان بانداژ بپوشید. آنها همچنین ممکن است یک آنتی بیوتیک یا یک داروی ضدالتهابی را برای شما تجویز کنند تا چند روز مصرف کنید. اکثر افراد 2 تا 5 روز پس از عمل می توانند به سر کاشت مو به روش میکروگرافت کار بازگردند.

در عرض 2 تا 3 هفته پس از جراحی، موهای کاشته شده می ریزند، اما باید در عرض چند ماه متوجه رشد جدید شوید. اکثر افراد پس از 6 تا 9 ماه شاهد 60 درصد رشد موهای جدید خواهند بود. برخی از جراحان داروی رشد مو ماینوکسیدیل (Rogaine) را برای بهبود رشد مو پس از کاشت تجویز می کنند، اما مشخص نیست که چقدر خوب عمل می کند.

خطرات و هزینه های درمان
قیمت کاشت مو تا حد زیادی به مقدار موهایی که در حال حرکت هستید بستگی دارد، اما به طور کلی از 4000 تا 15000 دلار متغیر است. اکثر طرح های بیمه آن را پوشش نمی دهند.

مانند هر نوع جراحی، پیوند نیز خطراتی از جمله خونریزی و عفونت دارد. همچنین امکان ایجاد زخم و رشد موهای جدید غیرطبیعی وجود دارد.

در حدود زمانی که قفل های جدید شروع به رشد می کنند، برخی افراد دچار التهاب یا عفونت فولیکول های مو می شوند که فولیکولیت نامیده می شود. آنتی بیوتیک ها و کمپرس ها می توانند این مشکل را برطرف کنند. همچنین ممکن است به‌طور ناگهانی مقداری از موهای اصلی در ناحیه‌ای که رشته‌های جدید را گرفته‌اید از دست بدهید، که به آن ریزش شوک می‌گویند. اما بیشتر اوقات، دائمی نیست.

با پزشک خود در مورد این خطرات و میزان بهبودی احتمالی از جراحی صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که آیا این گزینه برای شما مناسب است یا خیر.

عسل خاصیت ضد باکتریایی دارد و بهترین راهکار مقابله با عفونت است محققان دانشگاه ساوث همپتون نشان دادند که پاکسازی تجهیزات پزشکی با محلول های ساخته شده از نوعی عسل بدست آمده در استرالیا و نیوزلند باعث کاهش 75 درصدی تجمع باکتری های مرگبار در سطح می شود.

پاکسازی تجهیزات پزشکی با محلول های ساخته شده از نوعی عسل باعث کاهش 75 درصدی تجمع باکتری های مرگبار می شود.

این تحقیق بر روی عسل تک گل بدست آمده از شهد درخت مونکا در استرالیا و نیوزلند انجام شده و نخستین بار است که نقش آن در ضدعفونی کردن تجهیزات بیمارستانی بررسی شده است.

این کشف می تواند امنیت گروههای در معرض خطر عفونت های باکتریایی مانند بیمارانی که از کاتتر استفاده می کنند و همچنین مبتلایان به عفونت دستگاه ادراری و عفونت های دیگر را تامین کند.

استفاده از عسل به عنوان درمان از قرن ها پیش رواج داشته و پژوهش جدید نشان می دهد که ممکن است خواص ضدباکتری و ضدعفونی کننده نیز داشته باشد.

آسیب وارد در اثر استفاده از کاتتر در مجرای ادرار سالانه میلیاردها دلار هزینه برای بیمه درمانی داشته و حداقل 2100 نفر را هر سال از بین می برد.

محققان این عسل را با آب در غلظت های مختلف از 3.3 تا 16.7 درصد مخلوط کرده و آن را به کشت های باکتریایی افزودند. نتایج نشان داد که این عسل به شدت از ایجاد غشاهای باکتریایی مضر بر روی تجهیزات پزشکی جلوگیری کرد.

عسل ،ماده غذایی بسیار غنی و انرژی بخشی است که دارای ویتامین های متعددی از قبیل تیامین ، ریبوفلاوین ، اسیدنیکوتینک ، اسید اسکوربیک ، پیریدوکسین و ویتامین کا است.

عسل علاوه براینکه یک غذای کامل است یک اکسیر پر انرژی نیز میباشد به طوری که سالیان سال به عنوان دارو برای درمان بیماریها مورد استفاده قرارگرفته است مصرف عسل در عرض چند دقیقه به شخص نیرو میدهد وتحمل بافتی و قدرت ترمیم آنرا افزایش می دهد بنابراین ورزشکاران باید عسل مصرف کنند.

همچنین ، عسل را در درمان بیماری های دستگاه تنفسی و عفونت های ناحیه حلق به کار می برند و خاصیت ضدباکتریایی آن موجب اثربخشی عسل می شود و خاصیت ضد التهابی آن نیز مشاهده شده که به هیگروسکوپیک بودن آن نسبت داده شده است.

عسل ، اثر ضد باکتریایی دارد و از زمانهای قدیم انسانها از خاصیت ضد میکروبی عسل سود جسته و آن را در درمان ناراحتی های پوستی از قبیل زخمها و سوختگی ها به کار برده اند و یکی از بهترین پانسمانها محسوب میشود.

دانشمندان انگلیسی دریافتند که عسل می تواند سلاح جدیدی برای مبارزه با عفونت های بیمارستانی باشد.

انوفتالمی فرورفتگی غیرعادی چشم در کاسه چشم است که به صورت مادرزادی در دوران بارداری به دلیل رشد ناقص و تکامل غیرعادی بافت چشمی ایجاد می شود.

همانطور که در تصاویر مشاهده می کنید نوزاد متولد شده هیچ بافت چشمی ندارد . این اختلال که Anophthalmia "آنوفتالمی " نام دارد در هر 100.000 نوزاد در یک مورد دیده رخ می دهد. 

زن جوان که دوران بارداری بدون مشکلی را سپری کرده بود نوزادش را به دنیا آورد ، همه چیز طبیعی بود و نوزاد کاملا سالم به نظر می رسید تا زمانی که مادر برای باز کردن چشمان نوزادش کنجکاو شد.

مادر جوان این نوزاد در حالی که مدام اشک می ریزد در گفتگو با daily people گفت: من تا چند روز پیش نمی دانستم که نوزادم مشکل بینایی دارد تا اینکه متوجه شدم و احساس کردم دنیا برایم نابود شده اما با امیدواری دوره درمان او را به صورت جدی آغاز خواهم کرد تا تغییری حاصل شود. 

این نوزاد 7 روز پیش متولد شده است و باز نشدن چشمان او مادر را متوجه این اختلال کرد چرا که در دوران بارداری و حتی بعد از تولد هیچ نوع مشکلی به خانواده این نوزاد از سوی پزشکان مطرح نشده بود.

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای رفع این مشکل وجود ندارد و تنها نصب چشم مصنوعی در برخی کودکان انجام شده است که با رشد استخوان های اطراف چشم مجددا مشکل ساز شده است.

تولد نوزاد عجیب بدون چشم تولد نوزاد با یک مشکل عجیب و نادر در چین موضوع داغ بحث های بزشکی در این کشور شد .زن جوان با گریه از پسرش می گوید که با یک اختلال نادر و بدون بافت چشم متولد شده است . یک زن چینی اهل گوانگژو با انتشار فیلم و تصاویر نوزادش از پزشکان کمک خواست .

دراین مطلب واقعیات جالبی درباره بعضی از انواع مورچه ها و برخی از ویژگی های حیرت انگیز مورچه ها بحث می شود
 
گروهی از دانشمندان آمریکایی در یک مطالعه زیست شناختی، 90 مورچه را به سه گروه مجزا تقسیم کردند. در جیره غذایی گروه اول، محلولی از شکر و مرفین قرار گرفت. گروه دوم از محلول شکر به عنوان غذا استفاده کردند و گروه سوم، تنها از شکر جامد تغذیه می کردند.

یافته های علمی جدید نشان می دهد مورچه ها هم درست مانند انسان ها به مرفین معتاد می شوند.
 
مورچه ها تنها موجودات غیرپستانداری هستند که اعتیاد آنها به مورفین به اثبات می رسد. پیش از این، اعتیاد به مرفین غیر از انسان تنها در موش مشاهده شده است.

یافته های علمی جدید نشان می دهد مورچه ها هم درست مانند انسان ها به مرفین معتاد می شوند.

پس از یک هفته، پژوهشگران تمامی مورچه ها را در انتخاب غذای خود آزاد گذاشتند. جالب آنکه مورچه هایی که در جیره غذایی آنها تنها شکر (به صورت جامد یا محلول) وجود داشت، مجدداً به سراغ شکر رفتند؛

مورچه ها مورفین را به شکر ترجیح می دهند مورچه ها موجودات حیرت آوری هستند. آنها از هر ویژگی ای که به فکرمان برسد برخوردارند.

اما دوسوم مورچه هایی که به آنها مورفین خورانده شده بود، زمانیکه در معرض انتخاب آزاد قرار گرفتند، مرفین را به شکر ترجیح دادند. 

برای مثال، ما می دانیم که مورچه ها بسیار قویند و قادرند باری به اندازه چند برابر وزن بدنشان را بلند کنند.

امروزه، به عقیدۀ عموم، استرس امری بد و اجتناب ناپذیر است. اما، در میانۀ قرن بیستم، نظریه پردازان معتقد بودند که مقدار کمی استرس خوب است. 

هشدارِ نگران نباشید تنها سبب می شود نگران های عادتیْ نگران تر شوند زیرا حالا بیش از هر چیز دیگر نگرانِ نگران بودن خود هستند. 

کتاب جذاب و خواندنی یان رابرتسون، «آزمون استرس»، سراسر داستان هایی علمی و شاهدی است بر این گفتۀ نیچه:آنچه مرا نکشد نیرومندترم می کند.

پیشنهاد رابرتسون برای کمک به حل چنین مشکلاتی این است که افراد بیاموزند برداشت همیشگی خود از علائم فیزیولوژیکی خاص (تپش قلب، تعریق و مانند آن) را تغییر دهند و مثلاً به خود بگویند:«من هیجان زده ام و نه مضطرب.»
  
یکی از نتایج که در قالبی زیبا عرضه می شود این است که یادگیری «نوعی جراحی مغز و اعصاب» است. 

پس تلاشتان این باشد که نگذارید احساساتْ شما را از کوره به در برند. زیرا اگر زمان را به دست بگیرید و کمی مکث کنید، راحت تر می توانید خود را مهار کنید.» در زمانۀ ما، بنیان گذاران درمان های شناختی مدرن مانند سی .
 
نتیجه این است که افراد بهبودپذیری که در مقابل تلخی های زندگی این جملۀ بکت را به کار می برند که «نمی توانم ادامه دهم. ادامه می دهم»2 همان هایی هستند که قادرند میان نظرات «نزدیک شدن» و «دوری کردن» تعادلی سازنده برقرار کنند.

پس هر گاه کسی شما را به خشم می آورد، بدانید فکر خودتان است که خشمتان را برانگیخته است. این اعتقاد قدمت زیادی دارد. همان طور که فیلسوف رواقی اپیکتت سال ها قبل گفته بود:«بدانید که واژگان زشت یا پرخاشگری ها به خودی خود بی حرمتی نیستند، بلکه این قضاوت شماست که از آن ها بی حرمتی می سازد.

(شاید در اینجا نیز نشانه ای از این تصور دیده شود که هر چیز مربوط به عصبْ معیاری محکم برای حقیقت تجربۀ انسانی است، اما در فضای فعلی می توان از این نشانه چشم پوشی کرد.)

شعار نیچه تنها دربارۀ بدبختی هایی صدق می کند که «خیلی جدی» نیستند. اما به هرحال، پیام وی، که تمرین متمرکز می تواند روش کار ذهن انسان را (درون محدودیت های خود) تغییر دهد، پیامی الهام بخش و پیش برنده است.

استرس بیماری همه گیر روان شناختی عصر ماست و دیگر به ندرت به یاد می آورند که این واژه در معنای امروزی خود، ابتدا، تنها به صورت یک استعاره به کار می رفته است. 

امروزه، به عقیدۀ عموم، استرس امری بد و اجتناب ناپذیر است. اما، در میانۀ قرن بیستم، نظریه پردازان اولیه دریافتند که مقدار کمی استرس خوب است و می تواند نیروبخش و مشوق باشد.
 
بی. تی3 -که مهارت های آن شالودۀ بخش مهمی از توصیه های رابرتسون است- خود، آگاهانه از رواقی ها الهام می گیرند. این گونه است که دانش مدرن بار دیگر فلسفۀ باستان را تصدیق می کند.
 
سؤال اصلی رابرتسون این است:آیا می شود خود را طوری تربیت کنیم که بیشتر شبیه نیچه باشیم و با استرس های زندگی قدرتمندانه روبه رو شویم؟  اما کاربرد «استرس» در فیزیک نیز خود اقتباسی استعاری از قدیمی ترین تعریف ثبت شدۀ این واژه بود، یعنی سختی یا فلاکت.
 
پیش از نیمۀ قرن بیستم، «استرس» اصطلاحی در فیزیک و مهندسی محسوب می شد و برای توصیف فشاری به کار می رفت که نیروهای بیرونی بر ماده ای مانند چوب یا فلز وارد می کردند.
  
ازاین رو هانس سایلی، متخصص غدد، تمایزی میان «eustress» (استرس خوب) و «distress» (استرس بد) قائل شد. در اصل، تفاوت میان استرس خوب و بد در خودِ استرس های بیرونی نیست، بلکه در چگونگی واکنش انسان یا دیگر حیوانات به آن است.
 
طبق واژه نامۀ انگلیسی آکسفورد واژۀ stress (استرس) احتمالاً در «distress» (پریشانی) ریشه دارد. سپس زیست شناسی این واژه را وام گرفت و برای توصیف واکنش هورمونی مکانیکی به محرک ها به کار برد.

سؤال اصلی رابرتسون این است:آیا می شود خود را طوری تربیت کنیم که بیشتر شبیه نیچه باشیم و با استرس های جزئی و جدی در زندگی قدرتمندانه تر روبه رو شویم؟

آن طور که هملت به روزنکرانتس می گوید:«هیچ چیزی خوب یا بد نیست، تفکر ماست که خوب یا بد را می سازد.» یان رابرتسون، روان شناس و عصب پژوه، در کتاب بسیار جذاب و خواندنی خود تسلی افراطی مشهوری را که نیچه عرضه می کرد، بیان می کند:آنچه مرا نکشد نیرومندترم می کند.
 
وی ابتدا از دریچۀ یک شرح حال علمی دوست داشتنی به این پرسش می پردازد و اشاره می کند که اولین بار در دهۀ 1980 شواهدی کشف شدند که نشان می دادند مغز «سخت افزار» نیست بلکه در واکنش به تجربه ای جدید، از لحاظ فیزیکی، تغییر می کند. (این پدیده را اکنون انعطاف پذیری عصبی می نامیم.) 
 
رویداد بعدی زمانی بود که معلوم شد عملکرد ژن ها در بدن نیز در واکنش به محرک های محیطی، شامل محرک های استرس زا، تغییر می کند. 

حتی اگر آن کار بسیار طاقت فرسا باشد»)؛ احترام به خودتان نیز مفید است، همان طور که گروه استِیپل سینگرز در ترانۀ «به خودت احترام بگذار» توصیه می کنند؛ سعی کنید نگران نباشید، زیرا «ظاهراً استرس... نانگران ها را به سوی نقطۀ شیرین اجرا سوق می دهد و نگران ها را از آن خارج می کند.» این نظرات خوب اند اما موضوع اصلی این است که چطور باید آن ها را تحقق بخشید.

راهبردهای تحقق این امر بدین شرح هستند:به خودتان یادآوری کنید که خلبان خودکار را متوقف کنید، صاف بنشینید («حالت صافْ حالت انگیختگی را در مغز افزایش می دهد»)؛ روی کاری که انجام می دهید تمرکز کنید («یک ذهن سرگردان همیشه ناشادتر از ذهنی است که روی کاری که انجام می دهد متمرکز است

رابرتسون می نویسد:«این کشف مرا سردرگم کرده بود. نرم افزار تجربه می تواند سخت افزار مغز را بازمهندسی کند.» (احتمالاً این مسئله به همین اندازه هم تعجب آور بوده زیرا، در آغازِ امر، استعاراتِ رایانه ای به شکلی نامناسب در زیست شناسی انسانی به کار می رفتند.)

چنین کشفیاتی رابرتسون را به این اعتقاد رساند که «همه می توانند یاد بگیرند ذهن و احساسات خود را کنترل کنند» و این گونه «استرس را در محدودۀ خود به یک مزیت تبدیل کنند.

حس دیگری که همیشه مخصوصا در مدرسه و دانشگاه و محل کار به کمک ما می آید و ما از وجود آن بی اطلاع هستیم، proprioception (حس موقعیت اندام های بدن) نام دارد که به ما کمک می کند تا بدون نگاه کردن به صفحه کلید لغات مورد نظر خود را تایپ کنید.

به گفته محققان در ضمیر ناخودآگاه ما حواس دیگری علاوه بر حواس پنجگانه وجود دارد که به صورت ناخواسته نادیده گرفته شده اند.

به کمک این حس حتی بدون نگاه کردن به اندام های مختلف بدن می توان موقعیت آنها را درک کرد.

حس بویایی یکی از حواس پنج گانه انسان است پیشتر احساس گرما و سرما در دسته بندی حس لامسه قرار می گرفت این در حالی است که به گفته محققان این پژوهش شما برای درک سرما یا گرما نیازی به لمس آن ندارید.

این حس حتی در زمان راه رفتن نیز به کمک انسان آمده و فرد بدون نگاه کردن به زمین می تواند به راحتی راه رفته و به پاهای خود برای ادامه مسیر اطمینان کند.

در نهایت، حسی به نام "equilibrioception" (حس تعادل) مربوط به حفظ تعادل ما بوده و از افتادن و زمین خوردن ما جلوگیری می کند.

شاید بتوان گفت که ما ساده ترین کارهای خود مانند رانندگی، راه رفتن، تایپ کردن و غیره را مدیون این حس هستیم.

البته محققان این پژوهش برای اثبات رسمی این ادعای جدید نیازمند انجام پژوهش های بیشتر هستند اما نکته قابل توجه اینجاست که بدون وجود این حواس زندگی برای ما بسیار دشوار خواهد شد.

گر فرض کنیم انسان فاقد همه حواس باشد فاقد همه شناختها خواهد بود. انسان برای درک، تعامل مناسب و رفع نیازهای خود نیازمند ارتباط با محیط اطرف خود میباشد، از این رو میباید نسبت به محیط شناخت و درک مناسبی داشته تا بتواند بازخوردهای رفتاری مناسبی داشته و در مقابل از محیط نیز دریافت نماید. 

به طور کلی انسان از طریق حواس پنجگانه خود با دنیای اطرافش ارتباط برقرار می کند، بنابراین برای شناخت انسان و نوع ارتباطات او با دنیای پیرامونش باید به حواس او توجه کرد، زیرا که حواس، ابزاری هستند برای توسعه شناخت او نسبت به محیط اطرافش.

حواس انسان 8 گانه است نه 5 گانه یکی از وسائل و ابزارهای شناخت برای انسان «حواس» است.انسان دارای حواس متعدد است .

به گفته این محققان در ضمیر ناخودآگاه ما حواس دیگری علاوه بر حواس پنجگانه وجود دارد که به صورت ناخواسته نادیده گرفته شده اند.

این شناخت و ادراک از محیط، به صورت کلی توسط حواس پنجگانه دریافت و در درون انسان مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد .

محققان اعلام کردند که ما علاوه بر داشتن 5 حس شنوایی، بویایی، چشایی، بینایی و لامسه دارای سه حس دیگر هستیم که از وجود آن بی خبریم.

به گفته محققان این پژوهش، ما دارای حسی به نام "thermoception" (حس حرارت) هستیم که مسئول سنجش درجه حرارت بوده و به ما کمک می کند تا در سرمای زمستان بتوانیم میزان سرما را درک کنیم و بر طبق این حس لباس مناسب بپوشیم.

انتخاب مدل فیزیکی یا ظاهر دستگاه تصفیه آب خانگی  اینکه فضای انتخابی ما چه مقدار بوده و آیا در مقابل دید می باشد یا خیر؟ بگذارید طوری دیگر عنوان کنیم که دستگاه تصفیه آب خانگی معمولا در دو مدل کیسی و زیر سینکی تولید و عرضه می شود .

نکته دیگری که در انتخاب دستگاه تصفیه آب خانگی یا همان آب شیرین کن های خانگی باید مورد توجه قرار گیرد فضایی است که برای قرار گرفتن دستگاه انتخاب نموده ایم.

اصلی بودن ( اورجینال بودن) دستگاه تصفیه آب خانگی برای انتخاب یک دستگاه مناسب لازم است از سازنده دستگاه تصفیه آب خانگی که قصد خرید آن را داریم یا اینکه سازنده این دستگاه چه شرکتی بوده و برای کدام کشور می باشد مطلع شویم. 

انتخاب شیوه مناسب برای تصفیه آب توسط دستگاه آب شیرین کن خانگی در انتخاب دستگاه تصفیه آب خانگی باید شیوه ای که دستگاه اقدام به تصفیه آب می نماید را مورد توجه قرار دهیم. 

دستگاه تصفیه آب های موجود در بازار معمولا ساخت ایران، چین، تایوان و آلمان می باشد که از مناسب ترین آن ها می توان به دستگاه های ساخت کشورهای آلمان و تایوان اشاره نمود.

دستگاه های تصفیه آب که به شیوه های دیگر اقدام به تصفیه آب می نمایند توانایی حذف تمامی آلودگی های احتمالی موجود در آب را ندارند.

اما با دانستن نکات مهم و کلیدی در انتخاب یک دستگاه تصفیه آب خانگی می توانید از بین این همه مدل های گوناگون، دستگاه مورد نظر و مناسب را انتخاب نمائید.

از آنجائیکه شیوه های مختلفی در تصفیه آب خانگی وجود دارد کامل ترین روش تصفیه آب اسمز معکوس RO بوده و معمولا شش مرحله ای می باشند. گواهینامه ها و استاندارد های دستگاه تصفیه آب خانگی

گارانتی و خدمات پس از فروش برای دستگاه تصفیه آب خانگی مدت زمان گارانتی و خدمات پس از فروش یکی از نکاتی است که باید به آن توجه نمود تا در آینده برای تامین تجهیزات مصرفی دستگاه و خدمات دیگر با مشکل روبرو نشوید.

انتخاب دستگاه تصفیه آب خانگی خوب و با کیفیت برای انتخاب دستگاه تصفیه آب خانگی باید از مشخصات مکانیکی دستگاه مطلع بود . اجزایی از قبیل فیلتر ها، هوزینگ ها، پمپ، مخزن، شیر برداشت، شلنگ، اتصالات و ...

در نگاه اول انتخاب یک دستگاه تصفیه آب خانگی با توجه به برند ها و مارک های متفاوت و زیادی که در بازار موجود می باشد کار آسانی به نظر نمی آید

در انتخاب دستگاه تصفیه آب خانگی آگاهی از گواهینامه ها و استاندارد هایی که دستگاه انتخابی ما باید دارا باشد ضروری به نظر می رسد. گواهینامه ها و استاندارد هایی که نشان دهنده بهداشتی بودن و کیفیت بالای دستگاه می باشد.

انتخاب دستگاه تصفیه آب خانگی بر اساس نیاز و زمینه مصرف

برای انتخاب ابتدا باید بدانیم قصد استفاده از دستگاه تصفیه آب برای چه مصارفی است؟

مصارفی مانند شرب، پخت و پز ... یا جهت استحمام و .. .

دیگر اینکه آب مصرفی دارای چه ویژگی هایی می باشد آیا کلر، نیترات و نیتریت و سایر آلاینده های شیمیایی محلول در آب را دارا می باشد؟ آیا آلایندگی های محلول در آب به صورت سطحی بوده و آب مورد نظر فقط رنگ و طعم نامطبوعی را دارد؟

از آنجایی که پیش فرض ما برای نگارش این مقاله استفاده از دستگاه تصفیه آب خانگی جهت مصرف شرب بوده بنابراین نکاتی را که در این مقاله اشاره نموده ایم مخصوص مصرف شرب می باشد که مصارف دیگر را نیز شامل می شود ولی همان طور که قبلا اشاره نمودیم مصارف غیر شرب نیاز به این میزان تصفیه ندارند .

نشانگان بیماری ساختمان اصطلاحی است که برای توصیف مجموعه ای از علایم بهداشتی و مشکلات آزارنده افراد به کار می رود. سرفه و التهاب گلو از نشانه های بیماری ساختمان است

4- سطح بالا و پایین رطوبت و یا تغییر در میزان رطوبت یک ساختمان می تواند علایم را شدیدتر کرده و یا بیماری ایجاد کنند.

به همین علت انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا این وضعیت را با اصطلاح «کیفیت هوای درون ساختمان» توصیف می کند.

نشانگان ساختمان بیمار را اغلب به اشتباهات در گرمادهی، گردش هوا و سیستم های تهویه مطبوع نسبت می دهند.

5- تهویه ضعیف خیلی از میحط اداری دارای سیستم تهویه هوا هستند ولی تهویه بسیار ضعیف است .

عامل تعیین کننده این است که هنگامی که کارکنان به خانه می روند یا در تعطیلات هستند، این علائم برطرف می شود.

بر اساس تعریف این انستیتو در صورتی که 20 درصد از کارکنان در یک ساختمان علائمی از جمله آبریزی چشم، گرفتگی صدا، سردرد، خشکی و خارش پوست، سرگیجه، تهوع، تپش قلب، تنگ نفس، خونریزی بینی، خستگی مزمن، سردرگمی ذهنی، لرزش دست، تورم ساق یا قوزک پا را گزارش کنند، ممکن است آن ساختمان را به اصطلاح یک «ساختمان بیمار» خواند.

سردرد، التهاب چشم ، بینی و گلو، التهاب پوست ، سرفه ، گیجی و منگی ، تهوع و خستگی است . علایم به سرعت بعد از ترک ساختمان بهبود می یابند. اگرچه دلایل این بیماری ناشناخته است ، نظریه های مشترکی در این مورد وجود دارد.

2- مواد آلوده داخل ساختمان ـ پرده ها و فرش ها و وسایل تمیزکننده می توانند حاوی خود مواد شیمیایی باشند منجر به التهاب شوند.

نشانه های بیماری ساختمان چیست نشانگان ساختمان بیمار (SBS) وضعیتی است که در آن افراد علایمی را تجربه می کنند که به نظر می رسد مربوط به ماندن به مدت طولانی در یک ساختمان می باشد. دلایل این بیماری هنوز مشخص نشده است.

1- مواد آلوده خارج از ساختمان ـ این مواد براساس موقعیت قرارگیری ساختمان متفاوت خواهند بود. طبق این نظریه هوای آلوده و بد از راه در و پنجره ها به داخل ساختمان کشیده می شوند.

از جمله علل دیگری که در ایجاد این نشانگان موثر دانسته شده اند، احتراق در فضای بسته (هیترها، اجاق گاز و سیگار کشیدن) و تجمع مونوکسیدکربن و ذرات قابل استنشاق، ترکیبات آلی فرار (VOC) مانند بنزن، استیرن و سایر حلال ها، عوامل آلرژی زا و بیماری زای منتقل شونده بوسیه هوا مانند باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها، هاگ ها و گازهای سمی ساطع شده از برخی از مواد جدید ساختمانی (مانند پلی وود یا چوب پلاستیک و چسب موکت) و لوازمی مانند مبل ها و موکت ها هستند.

3- باکتری ها، گرده ها و کپک ها و مواد کهنه ـ در صورتی که این مواد در چاهک فاضلاب و یا تهویه اتاق باقی بمانند، می توانند در هوا پخش شوند و باعث پیدایش مشکلاتی مثل انواع آلرژی ها و سرفه شوند.